پست‌ها
در مورد توبه و بازگشت به الله تعالی
قَالَ: التَّوْبَةُ وَاجبَةٌ مِنْ كُلِّ ذَنْب، فإنْ كَانتِ المَعْصِيَةُ
بَيْنَ العَبْدِ وبَيْنَ اللهِ تَعَالَى لاَ تَتَعلَّقُ بحقّ العلماء
آدَمِيٍّ فَلَهَا ثَلاثَةُ شُرُوط :
علماء می گویند که : توبه
نمودن از انجام هر معصیت واجب است . اما اگر معصیت در بین بنده و خدا باشد و
به حقوق دیگران ارتباطی نداشته باشد سه شرط دارد :
أحَدُها: أنْ يُقلِعَ عَنِ المَعصِيَةِ .1- اینکه خود را از معصیت و گناه باز دارد .
والثَّانِي : أَنْ يَنْدَمَ عَلَى فِعْلِهَا 2- اینکه از انجام دادن آن پشیمان شود.
و الثالث: ان یَعزمَ ان لا يعُودَ الَيهَا ابَدا3 - اینکه تصمیم بگیرد دوباره آن را انجام ندهد.
وإنْ كَانَتِ المَعْصِيةُ تَتَعَلقُ بآدَمِيٍّ فَشُرُوطُهَا أرْبَعَةٌ :
هذِهِ الثَّلاثَةُ ، وأنْ يَبْرَأ مِنْ حَقّ صَاحِبِها، فَإِنْ كَانَتْ
مالاً أَوْ نَحْوَهُ رَدَّهُ إِلَيْه، وإنْ كَانَت حَدَّ قَذْفٍ ونَحْوَهُ
مَكَّنَهُ مِنْهُ أَوْ طَلَبَ عَفْوَه، وإنْ كَانْت غِيبَةً استَحَلَّهُ
مِنْهَا. ويجِبُ أنْ يَتُوبَ مِنْ جميعِ الذُّنُوب، فَإِنْ تَابَ مِنْ
بَعْضِها صَحَّتْ تَوْبَتُهُ عِنْدَ أهْلِ الحَقِّ مِنْ ذلِكَ الذَّنْبِ
وبَقِيَ عَلَيهِ البَاقي. وَقَدْ تَظَاهَرَتْ دَلائِلُ الكتَابِ
والسُّنَّةِ ، وإجْمَاعِ الأُمَّةِ عَلَى وُجوبِ التَّوبةِ .
اگر
يکی از شروط موجود نشود، توبه اش مورد قبول نمی افتد، اگر معصيت به حقوق
انسانها تعلق داشته باشد چهار شرط دارد، علاوه بر اين شروطی که ذکر شد،
1- اينکه از صاحب حق برائت بگيرد.
2- اگر اين حق مال و امثال آن باشد به وی بازگرداند.
3- اگر حد قذف و امثال آن باشد وی را قدرت جبران دهد، و يا از او طلب عفو کند.
4- اگر غيبت باشد بخشش طلبد.
لازم است که از همهء گناهان توبه کند.اگر جنانچه از يکی از گناهان توبه
نمود، توبه اش در نزد اهل حق از همان گناه درست است و بقيه بر ذمه اش می
ماند. دلایل زیادی در کتاب و سنت و اجماع امت مبنی بر وجوب توبه وجود دارد ،
از آن جمله :
قال الله تعالي: { وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} النور: 31
و قال تعالی: {وَأَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ} هود: ٣
قال تعالی: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحاً} التحريم: ٨
الله می فرماید: ( ای مؤمنان همه بدرگاه خدا توبه کنید باشد که رستگار شوید ) نور 31
وهم می فرمايد: (آمرزش طلبيد از پروردگار خود و سپس بسويش باز گرديد) هود 3
و هم ميفرمايد: ( ای مسلمانان رجوع کنيد بسوی خدا بازگشتی پاک و ناب) تحريم 8
وعَنْ أبي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قال: سمِعتُ رسول الله صَلّى اللهُ
عَلَيْهِ وسَلَّم يَقُول: « واللَّه إِنِّي لأَسْتَغْفرُ الله، وَأَتُوبُ
إِليْه، في اليَوْم، أَكثر مِنْ سَبْعِين مرَّةً » رواه البخاري.
از ابو هريرة رضی الله عنه روايت است که گفت:
از رسول الله صلی الله عليه وسلم شنيدم که فرمود: سوگند به الله، که هر
روز بيش از هفتاد بار از الله آمرزش طلبيده و به درگاه او توبه می کنم.
شرح: در اين حديث مبارک امت محمدی صلی الله عليه وسلم به توبه و استغفار
ترغيب شده اند، زيرا پيامبر صلی الله عليه وسلم با اينکه معصوماز گناه و از
بهترين خلائق بوده اند با اينحال روزانه هفتاد مرتبه استغفار و توبه می
نمودند. چنانچه اين استغفار در واقع از گناه نبوده بلکه اعتقاد راسخ آنحضرت
است که خود را در عبوديت در برابر الله متعال قاصر می داند، و هم اين
استغفار از آن است که ايشان لحظاتی را بواسطهء اشتغال به امور خويش از ذکر
مداوم شان می مانده اند.
وعن الأَغَرِّ بْن يَسار المُزنِيِّ رضي
الله عنه قال: قال رسول الله صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « يا أَيُّها
النَّاس تُوبُوا إِلى اللَّهِ واسْتغْفرُوهُ فإِني أَتوبُ في اليَوْمِ مائة
مَرَّة » رواه مسلم.
از اغر بن يسار مزنی رضی الله عنه روايت است
که گفت:آنحضرت صلی الله عليه وسلم فرمود: ای مردم از الله آمرزش طلبيده، و
به درگاه او توبه کنيد، زيرا من در هر روز صد بار توبه می کنم.
