۱۳۹۱/۵/۲۰

اعتکاف

کیوان الهی

ماندن در مسجد به قصد طاعت و عبادت
دلایل مشروعیت آن
الله عزوجل می فرماید:
 
و عهدنا إلی إبراهیم و إسماعیل أن طهرا بیتی للطائفین و العاکفین و الرکع السجود}
 
و وحی فرستادیم بسوی ابراهیم و اسماعیل که پاک سازید خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفین و و رکوع و سجده کنندگان) (بقره125)
از ام المؤمنین عایشه رضی الله عنها روایت است که فرمود:
"
همانا رسول الله صل الله علیه و سلم دههآخر ماه رمضان اعتکاف می کردند و این عمل را تا هنگام وفاتشان انجام می دادند و بعد از وفات ایشان همسرانش نیز اعتکاف مینمودند." (بخاری2036 ))
از سیدنا عبدالله بن عمررضی الله عنهما روایت است که فرمود:
رسول الله صل الله علیه و سلم پشت ستون توبه (در مسجد النبی) اعتکاف می نمودند و برای ایشان فراشی مي انداختند یا اینکه تختی قرار می دادند. (ابن ماجه 546 )
فضایل و جایزه های نفیس و ارزشمند اعتکاف
بدون شک اعتکاف یکی از سنتهایی است که بر نفس بشری دشوار است اما جوایز آن به لطف الله بسیار بزرگ و ارزشمند می باشد که از بهترین جوایز آن:
1ـ درک شب قدر و بدست آوردن ثواب هزارماه که برابر است با 83 سال.
2ـ بخشش گناهان و از بین رفتن سیئات در ایام اعتکاف .
عطاء ـ رحمه الله ـ می فرماید: مثال شخص معتکف مانند مرد نیازمندی است که بر در خانهبزرگی نشسته است و به استمرار می نشیند ومی گوید بلند نمی شوم تا اینکه حاجتم را برآورده کند و همچنین شخص معتکف در خانه الله (مسجد) می نشیند و می گوید بلند نمی شوم تا اینکه خداوند مرا بیامرزد و گناهان مراعفو کند و لله المثل الأعلی.
3ـ بدست آوردن اجر پنجاه صحابی ـ رضی الله عنهم ـ
از سیدنا عبدالله بن مسعود روایت است که رسول اکرم ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند:
» إن من وراءکم زمان صبر للمتمسک فیه، أجر خمسین شهیدا منکم» (سلسلة الصحیحة 494)
" همانا بعد از شما زمانی می آید
که زمان صبر و استقامت است برای کسی که متمسک به دین باشد و آنها اجر پنجاه شهید از شما دارند."
امام زهری ـ رحمه الله ـ می فرماید: من تعجب می کنم از امر اعتکاف با اینکه رسول اکرم ـ صلی الله علیه وسلم ـ و صحابه کرام ـ رضی الله عنهم ـ برآن مواظبت و استمرار داشتند امروز در بین ما متروک شده است.
پس بیاییم این سنت را احیا کنیم و در مقابل طاعت و بندگی خدا صبر داشته باشیم تا این اجر عظیم را به دست آوریم. {تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر}.
4ـ حفظ روزه از تمامی کارهایی که آنرا خدشه دار و ثواب آن را کم می کند.
5 ـ تمرین نشستن در مسجد و مواظبت بر نمازهای پنج وقت با جماعت و این خود دارای فضایل خاصی هست که عبارت است از:
الف) کسی که در مسجد می نشیند یقینا مسجد را قلبا دوست دارد و این دوست داشتن و تعلق به مسجد بسیار با ارزش است.
از ابوهریره ـ رضی الله
عنه ـ روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ می فرماید:"هفت گروه (فردای قیامت) در زیر سایه خداوند هستند و یکی از آن هفت گروه، » و رجل قلبه معلق بالمساجد» "مردی است که قلبش همیشه تعلق به مساجد داشته باشد." یعنی به فکر عبادت و نماز باشد.
ب) کسی که در مسجد می نشیند و انتظار نماز
را می کشد دو امتیاز ویژه دارد یکی اینکه مادامی که نشسته است ثواب نماز برایش نوشته می شود و دوم فرشتگان برای او دعای رحمت و مغفرت می کنند.
شروط اعتکاف
شخص معتکف باید: 1- مسلمان باشد. 2- بالغ باشد 3- طاهرباشد 4- در مسجد باشد و بهتراینست که در مسجدی که نماز جمعه خوانده می شود، اعتکاف کند.

حکم اعتکاف
سنت مؤکده است بدلیل اینکه رسول اکرم ـ صلی الله علیه و سلم ـ بر آن مواظبت داشتند و تا آخر حیات مبارکشان آن را انجام می دادند.
از ام المؤمنین عایشه ـ رضی الله عنهاـ روایت است که فرمود: همانا رسول اکرم ـ صلی الله علیه و سلم ـ دهه آخر ماه رمضان اعتکاف می کردند و این عمل را تا هنگام وفاتشان انجام میدادند و بعد از وفات ایشان همسرانش نیز اعتکاف مینمودند. ( بخاری 2036)
ارکان اعتکاف
1ـ نیت کردن، که آن امری است ضروری برای اعتکاف. و خالص کردن عمل برای الله سبحانه و تعالی
از سیدنا عمربن الخطاب ـ رضی الله عنه ـ روایت است که فرمود : شنیدم که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمود: «إنما الأعمال بالنیات»"همانا اعمال به نیتها بستگی دارد
2- ماندن در مسجد و دلیل آن فرموده الله:
 
و عهدنا إلی إبراهیم و إسماعیل أن طهرا بیتی للطائفین و العاکفین و الرکع السجود
 
و وحی فرستادیم بسوی ابراهیم و اسماعیل که پاک سازید خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفین و و رکوع و سجده کنندگان)(بقره125)

زمان اعتکاف
اگر شخصی می خواهد در رمضان اعتکاف کند بهترین و مؤکدترین وقت آن دهه آخر ماه مبارک رمضان است و جایز است که در هر وقتی از رمضان و ماههای دیگر انجام دهد و خصوصا اگر نذر كند و آن را بر خود واجب كند.
سیدنا عمر ـ رضی الله عنه ـ از رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ پرسید: همانا من در جاهلیت نذر کردم که یک شب در مسجد الحرام اعتکاف کنم فرمودند: "نذرت را ادا کن." (صحیح بخاری 2032)
شروع و پایان اعتکاف
علماء می فرمایند: اگر کسی نیت کرد که دههآخر رمضان را اعتکاف کند ایشان قبل از غروب خورشید شب 21 وارد مسجد و جای اعتکافش می شود و بعد از غروب شب عید خارج می شود. و همچنین گروه دیگری از علماء می فرمایند: شروع آن بعد از نمازصبح و پایان آن نیز بعد از نماز صبح روز عید است. که از ام المؤمنین عایشه روایت است که فرمود:کان النبی إذا أراد أن یعتکف صلی الصبح ثم دخل المکان الذی یرید أن یعتکف فیه» (رواه ابن ماجه)
"
رسول اکرم ـ صلی الله علیه وسلم ـ هنگامی که می خواست اعتکاف کند نماز صبح را می خواند و سپس وارد مکانی که می خواست در آن اعتکاف کند می شد."
پس نتیجه می گیریم که شخص معتکف ابتدا و پایان اعتکاف خود را طبق این دو نظر از نظرات علما انجام دهد.
سؤال: آیا شخص می تواند یک شب یا یک روز یا دو روز اعتکاف کند ؟
بله. دلیل آن حدیث سیدنا عمرـ رضی الله عنه ـ است که فرمود در جاهلیت نذر کردم تا شبیدر مسجد الحرام اعتکاف کنم رسول الله ـ صلیالله علیه وسلم در جواب ایشان فرمود: آن را اداکن. پس شخص می تواند یک ساعت و یک شب یا یک روز و دو روز نیز اعتکاف کند.

مبطلات اعتکاف
 
1ـ خروج از مسجد، اگر شخص معتکف از مسجد بدون ضرورت و نیاز خارج شد اعتکاف آن باطل است. ام المؤمنین عایشه ـ رضی الله عنه ـ فرمود: هنگامی که رسول اکرم ـ صلی الله علیه وسلم ـ اعتکاف می کردند سر خود را به من نزدیک می کردند و من آن را شانه می زدم. و داخل خانه نمی شد مگر برای نیاز و ضروت. (سنن ترمذی)

علامه ابن عثیمین ـ رحمه الله ـ در فتاوای خود میفرماید: خروج ازمسجد برای شخص معتکف سه نوع است:
الف) خروج مشروع، که آن خروج برای حاجتو نیاز مانند خوردن و نوشیدن و غسل وغیره است
ب) خروج برای طاعت و عبادت، که بر شخص معتکف واجب نیست مانند عیادت مریض و حضور در نماز جنازه و اگر در ابتدایاعتکاف شرط کرد که برای این امور خارج شود جایز است و در غیر اینصورت جایز نیست.
ج) خروج برای کاری که اعتکاف را باطل می کند مانند خرید و فروش ونزدیکی با همسر و غیره
2ـ مباشرت کردن با همسر که یکی از آن عمل نزدیکی با همسر(جماع) می باشد. خداوند متعال میفرماید: ولا تباشروهن و أنتم عاکفون فی المساجد(و با آنها (زنان) نزدیکی نکنید در حالیکه در مساجد به اعتکاف نشسته اید) [بقره/187]
3 ـ و از مبطلات دیگر اعتکاف حیض و نفاس می باشد
4 ـ انجام دادن عده برای زنی که شوهرش در هنگام اعتکاف فوت می کند.
سؤال: آیا زنان می توانند اعتکاف کنند؟
جواب: اتفاق علماء بر این است اعتکاف کردنبرای زنان نیز جایز است دلیل آن از ام المؤمنین عایشه ـ رضی الله عنهاـ روایت است که فرمود: همانا رسول اکرم ـ صلی الله علیه و سلم ـ دهه آخر ماه رمضان اعتکاف می کردند و این عمل راتا هنگام وفاتشان انجام می دادند و بعد از وفات ایشان همسرانش نیز اعتکاف مینمودند. (بخاری2036 )
امام ابوحنیفه ـ رحمه الله ـ بر این است که بهتر برای زنان این است که اعتکاف آنان در خانه باشد بخاطر اینکه زن عورت است و به حدیث رسول اکرم ـ صلی الله علیه وسلم ـ در رابطه با خروج زنان برای نماز استناد کرده است که می فرماید: » بیوتهن خیر لهن لو کن یعلمن»
" خانه هایشان برای آنان بهتر است اگر بدانند."



حدود ارایش برای بانوان

حدود آرايش براي زنان چیست؟

سؤالي که بسياري از خواهران مؤمن مي پرسند: حدود آرايش براي زنان چقدر است؟ منظور برداشتن موي صورت و ابرو..
شنيده ايم که در احاديث آمده است اين کار حرام است اما در روزگار کنوني که هر کس دوست دارد قدري مرتب تر باشد ابروان دست نخورده و موي پشت لب و احيانا صورت چهره زيبايي به انسان نمي بخشد اگر چنين است پس آقايان هم نبايد ريش خود را کوتاه کنند و بايد همانند صحابه زلف بگذارند در حالي که ديده ايم علماي بزرگواري که ريش را مي تراشيدند ومي دانيم که آنان به راحتي دچار کارهاي حرام (تراشيدن ريش اگر حرام باشد) نمي شدند. لطفا راهنمايي کنيد.

الحمدلله،
حدود آرايش براي زنان چنين است که: هرنوع آرايش صورت براي شوهر جايز است بشرطيکه:
1- ابرو کوتاه يا باريک يا اصلاح نشود، خلاصه اينکه به موهاي ابرو دست زده نشود.
2- برداشتن موهاي صورت زنان (بجز ابروها) اشكالى ندارد.

دليل اين ممنوعيت هم حديث صحيحي از فرمايشات پيامبر صلي الله عليه وسلم است:
پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمودند: «لعن الله الواشمات والمستوشمات والنامصات والمتنمصات والمتفلجات للحسن المغيرات خلق الله» بخاري (5931) ومسلم (2125).
 يعنى: "خدا لعنت كرده است کسي که خال کوبي مي‌کند و آنکه خواهان خال کوبي کنند، و کسي که ابروها را باريک مي‌کند و آنكه خواهان باريک کردن آنهاست، و کسي که بين دندانها به منظور زيبايي فاصله ميافكند، اينها کساني هستند که آفرينش خدا را دگرگون مي‌کنند.
رسول الله  صلي الله عليه وسلم ‏ کساني را كه ابروي خود را مي‌چينند مورد لعن و نفرين قرار داده است؛ به اين صورت: «لعن رسول الله  صلي الله عليه وسلم ‏ النامصة والمتنمصة». «نامصه» به زني گفته مي‌شود كه به زعم و خيال خودش موي ابروي خود را به خاطر آرايش و زيبا شدن بر مي‌دارد. و «متنمصه» به کسي گفته مي‌شود كه اين كار آرايش را انجام مي‌دهد.
بنابراين برداشتن موهاي ابرو با هر وسيله اي که باشد حرام و جزو گناهان کبيره بشمار مي رود.
اما چنانچه موي صورت زنان به حدي زياد باشد و يا آنکه ريش يا سبيل داشته باشند، در اين شرايط زنان مي توانند موهاي اين نواحي را بردارند و ايرادي ندارد تا موهاي ريش و سبيل را بردارند تا به حالت زنانگي خود بازگردند.
همچنين زنان مي توانند موهاي ساير اعضاي بدن خود را از قبيل موي دستها و ساق پا يا جاي ديگري را از بدن خويش بردارند و ايرادي بر آن نيست، زيرا شريعت آنرا نهي نکرده است.
اما همانطور که گفته شد تحت هيچ شرايطي جايز نيست که موهاي ابرو را باريک کرد، زيرا اين عمل شيطاني است و خدا و رسول خدا صلي الله عليه وسلم بدان راضي و خشنود نيستند، و مهم نيست که قصد زن يا مرد از برداشتن ابرويش زيبايي باشد يا چيز ديگري.. مهم آنست که اين عمل بر خلاف اوامر پيامبر صلي الله عليه وسلم است که هرکس به اوامر او اعتنا نکند گناهکار است.
زيرا خداوند متعال به ما چنين دستور مي دهند که: «وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا» (حشر 7).
يعني: و آنچه را که رسول خدا براى شما آورده بگيريد (و اجرا کنيد)، و از آنچه نهى کرده خوددارى نماييد.
و مي فرمايد: «فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ» (نور 63).
يعني: پس آنان که فرمان او را مخالفت مى‏کنند، بايد بترسند از اينکه فتنه‏اى دامنشان را بگيرد، يا عذابى دردناک به آنها برسد.

خلاصه اينکه زنان مي توانند خود و چهره ي خود را براي شوهر خويش آرايش کنند، اما نبايد از محدوده ي شريعت خارج شوند و محدوده ي شرع اينست که زنان و مردان حق ندارند موهاي ابروي خويش را کوتاه يا باريک کنند، و هرکس با هر بهانه و توجيهي که بخواهد اين حدود را بشکند مي بايست منتظر عقاب الهي باشد.
اما مردها نيز موظف هستند تا ريش بگذارند، و سبيل خود را کوتاه نمايند و دليل اين حکم نيز امر رسول خدا صلي الله عليه وسلم است که فرمودند: «خالفوا المشركين، وفروا اللحى، وأحفوا الشوارب» يعنى: با مشركين مخالفت ورزيد، ريش بگذاريد، و سبيلها را بچينيد. (صحيح بخارى)

بنابراين هرکس از اين امر سرپيچي کند او گناهکار است، حال چه بظاهر يک عالم ديني باشد! و يا هر مسلمان ديگري، فرقي ندارد هرکس اين امر را ترک کند او گناهکار است.
و بايد ما تابع سنت پيامبرمان باشيم و دين را از او بياموزيم نه از سيماي ظاهري علمايان بي تقوايي که موجب انحراف ديگران مي شوند!

والله اعلم
وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت

Newer Posts Older Posts